Boşanma çocuklar için oldukça zor bir olgudur. Aslında bir çeşit şok olduğu söylenebilir. Çocuk için sanki ölüm yaşanmış kadar zor olabilir. Ancak ölümde bir kesinlik vardır. Boşanmada ise ebeveyn hem vardır, hem de ona ulaşmada güçlükler yaşanabilir. Bu durum çocuk açısından oldukça zorlayıcıdır. Bir yas süreci olarak değerlendirilebilir. Bu süreç yaklaşık 4 ile 12 hafta kadar sürer. İlk tepki olarak çocuklar genellikle anne babanın arasında sorunlar olduğunu, mutsuz olduklarını ve boşanmanın gerekçesini anlamayabilir. Dolayısıyla boşanma, çocuğa keder, şok, yalnızlık, utanç yaşatabilir. Çocuklar erişkinlere göre daha benmerkezci olduklarından her şeyi kendilerine yorma eğilimindedirler. Bu nedenle; Bana ne olacak?, Nerede kalacağım? vs. gibi soruları sorduklarına sıkça rastlanır.
Küçük çocuklarda taraf tutma da gözlenebilir ama bu sıklıkla yetişkinlerin davranışlarının ve tutum hatalarının yansımasıdır.
Boşanma, çoğu çocuğu etkiler ama bunun sonucunda mutlaka sorunlu olacaklar anlamına gelmez. Çocuğun tepkisi ve ne düzeyde zorluk yaşayacağı, ekonomik durum, çocuğun yaşı, her iki ebeveynin problem çözme yeteneği , her iki ebeveyne ulaşma kolaylığı, üçüncü şahsın varlığı ve yaşanan sorunların şiddetine bağlıdır.
Eş rolü biten kişilerin anne baba rollerini titizlikte uygulamaya devam etmesi gerekmektedir. Özellikle de boşanma öncesinde yaşanan tartışmalara tanık olan bir çocuk söz konusu ise bir uzmanla birlikte bu süreci geçirmesini sağlamak çok daha sağlıklı olacaktır. Boşanmanın tüm evresinde yaşanan duyguların çocuklara yansıtılmaması gerekir. Kişi eşini sevmiyor olabilir, her şey bitmiş olsa bile o kişi hala çocuğun annesi ya da babasıdır. Çocuk anne ya da babasının üzülmesini asla istemez. Anne de baba da mutlu ve her şeyin yolunda olduğunu çocuğa hissettirmelidir. Çocuk için birlikte ortak paylaşımlar yine de devam etmelidir. “Biz artık aynı evde yaşamıyor olabiliriz, ama senin annen ve baban olarak yine birlikte olacağız” mesajı yaşanarak verilmelidir. Boşanma sonrasında eşle ilgili olumsuz duygular çocuklara yansıtılmamalıdır. Eşe duyulan öfke mesajları çocukla iletilmemelidir. Bazı çocuklar boşanma sonrasında anne – babalarına onlar üzülmesinler diye duygularını ifade etmekten kaçınarak her şey yolundaymış gibi davranabilir. Burada dikkatli olmak gerekir. Bastırılan bu duygular farklı semptomlarla birden ortaya çıkabilir ( alt kaçırmaları, kekemelik, tırnak yeme gibi )
